Additives for Polyolefins
پلی الفین نوعی پلیمر بر پایه الفین ها است. به عنوان مثال ، پلی پروپیلن یا پلی اتیلن. در این مقاله به افزودنی های پلی الفین ها می پردازیم.
اول از همه ، ما کمی بیشتر در مورد Polyolefins توضیح خواهیم داد. پلی الفین ها رزین های گرمانرم هستند که با استفاده از پلیمریزاسیون جداگانه یا کوپلیمریزاسیون α-الفین ها به دست می آیند. به عنوان مثال ، اتیلن ، پروپیلن ، ۱-بوتن ، ۱-پنتن ، ۱-هگزن ، ۱-اوکتن ، ۴-متیل-۱-پنتن و برخی از الفین های حلقوی. این یک اصطلاح عمومی برای یک کلاس از رزینهای گرمانرم است. با توجه به مواد اولیه فراوان ، قیمت پایین ، پردازش و قالب گیری آسان و عملکرد عالی عالی ، نوعی از مواد پلیمری با بیشترین میزان خروجی و کاربردهای گسترده ای است.
ثانیا ، پلی الیفین ها با اثرات اکسیژن و نور خورشید در طبیعت روبرو می شوند. این باعث می شود که زنجیره مولکولی و کمکی رزین R. از رادیکال آزاد تولید کند و با اکسیژن نیز واکنش نشان می دهد تا RO رادیکال آزاد اکسیداتیو را تشکیل دهد. علاوه بر این ، رادیکال آزاد رادیکال آزاد پراکسید ، رادیکال آزاد دارای فعالیت قوی است و می تواند هیدروژن را از سایر زنجیره های مولکولی و رزین های رزین برای جذب هیدروپراکسید ROOH جذب کند. هیدروپراکسید ROOH ناپایدار به رادیکال های آزاد جدید RO و HO شکسته می شود. این دو رادیکال آزاد فعال بیشتر با اکسیژن واکنش می دهند تا هیدروپراکسید ROOH جدید تشکیل شود. اکسیداسیون کاتالیزوری خودکار بطور مکرر اتفاق می افتد ، که باعث می شود ترکیبات از هم پاشیده شوند ، تخریب شوند و از تلاقی عبور کنند و در نتیجه پارگی زنجیره مولکولی به طور کامل انجام شود. بنابراین ، برای حل مشکل پیری پلی آمپین ها مهم است. استفاده از مواد افزودنی ضد پیری یک جمع و تجمع ساده نیست. اما یک سیستم واحد و یکپارچه که نیاز به بررسی جامع دارد. طراحی سیستم ضد پیری پلی آمین باید با انتخاب مواد افزودنی آغاز شود. ثانیا ، انتخاب مواد افزودنی مناسب ، تشکیل فرمول معقول. در عین حال با در نظر گرفتن هم افزایی مواد افزودنی ، فناوری پردازش مناسب و تابوهای بین افزودنی ها برای دستیابی به بهترین وضعیت. کدام یک از مواد افزودنی برای پلی الیفین ها ضروری هستند؟
جاذب UV
به خصوص نور ماوراء بنفش می تواند سرعت حرکت اتمی را تسریع کرده و تخریب پلاستیک مانند واکنش اکسیداسیون را تسریع کند. جذب کننده اشعه ماوراء بنفش در پلی الیفین ها ضروری است. جاذب های ماوراء بنفش می توانند پرتوهای UV را به شدت جذب کرده و انرژی خود را به انرژی حرارتی بی ضرر تبدیل کنند تا آزاد شوند. جاذبهای اشعه ماوراء بنفش شامل بنزوتریازول ها ، بنزوفنون ها ، سالیسیلات ها و غیره هستند. Omnistab UV 326، UV 329، UV BP 12 (531)، UV P، UV 234 اغلب به عنوان مواد افزودنی برای پلی الیفین ها استفاده می شوند.
تثبیت کننده های نور
تثبیت کننده نور معمولاً یک تثبیت کننده نور آمینه است که مانع آن است. تثبیت کننده نور آمین مختل شده حاوی یک گروه پیپریدین است و یک رادیکال آزاد نیتروکسید piperidine پس از اکسیداسیون ایجاد می شود. رادیکالهای آزاد نیتروکسید پیپریدین فعالیت بیشتری دارند و می توانند با رادیکالهای آزاد آلکیل و رادیکالهای آزاد آلکوکسی که محصول تخریب در رزین هستند ، واکنش دهند تا اترهای آلکلامین پیپریدین و اترهای پراکسیدیل پراکسید آمین ، تولید تخریب رزین را متوقف کنند. تثبیت کننده های نور می توانند به طور مداوم خود را تجدید و فعال کنند ، و می توانند به طور مداوم رادیکال های آزاد تازه تولید شده را ضبط کنند و از این طریق به هدف محافظت از مواد برسند. Omnistab LS 622 ، LS 944، LS 119، LS 770، LS B783 تثبیت کننده های نوری هستند که اغلب در پلی آمپین ها مورد استفاده قرار می گیرند.
آنتی اکسیدان ها
نقش آنتی اکسیدان ها مهار یا طولانی شدن واکنش اکسیداسیون پلیمرها است. اصل این است که آنتی اکسیدان ها می توانند رادیکال های پراکسید حاصل از واکنش اکسیداسیون را از بین ببرند ، رادیکال های آلککسی یا هیدروکربن را کاهش دهند و پراکسیدها را تجزیه کنند. بنابراین ، واکنش زنجیره اکسیداسیون خاتمه یافته و هدف از جلوگیری از اکسیداسیون پلیمر بدست می آید. آنتی اکسیدان های مورد استفاده در پلی آمپین ها فنول ، آمین ، فسفیت و تیو استر هستند. مانند Omnistab AN 1010 ، AN 1076 ، AN 1098 ، AN 168 و AN 80.
