بسته بندی
داشتن دانش نحوه بسته بندی ایده‌آل برای هر تولید کننده امری ضروری است و در این نوشته راهنمای جامع بسته بندی محصولات صنایع غذایی در اختار شما قرار داده می شود. بسته بندی نشان دهنده هویت شرکت، محصول و هدف شما به مشتری‌هایتان است. نه تنها باید در بسته بندی خود خلاقیت داشته باشید بلکه باید مشتریان خود را نیز جذب کنید و آنها را برای خرید هیجان زده کنید. با این حال، وقتی نوبت به بسته بندی مواد غذایی می‌رسد، موارد دیگری نیز باید مورد توجه قرار گیرند.
شرایط سفارش
بسته بندی محصول شما باید جذاب باشد و مشتری را متقاعد کند تا محصول را انتخاب کند، باید به هر نوع ماده غذایی بطور جداگانه رسیدگی کنید. هر محصول دارای ماندگاری خاص خود، الزامات محافظت و مقررات لازم برای بسته بندی می باشند. با در نظر گرفتن این موارد درمی‌یابید که بسته‌بندی امری طولانی مدت است که نیاز به آینده نگری دقیق برای بالا بردن وفاداری مشتریان و افزایش فروش دارد.
نوع محصول:
بدیهی است که شما محصولی که می فروشید را می‌شناسید. اما آیا اطلاعات شما به اندازه کافی است؟ هرچه دانش شما نسبت به محصول بیشتر باشد، خروجی بسته بندی بهتر میشود. از خودتان بپرسید:
- آیا همه مواد تشکیل دهنده محصولات غذایی خود را می‌شناسم؟
- برای تازه نگه داشتن محصول به چه مواد نگهدارنده ای نیاز دارید؟
- آیا احتمال آلرژی زا بودن این ماده غذایی برای افراد وجود دارد؟
مواد آلرژی‌زا نه تنها در محصولات غذایی بلکه در دیگر نقاط شرکت شما نیز اهمیت بسیاری دارد. فرآوری که برای آجیل، لبنیات یا صدف استفاده می شود، باید بهترین تکنولوژی را داشته باشد تا آلودگی های احتمالی به حداقل برسد.
محافظت از مواد غذایی
بسته بندی محصولات در صنایع غذایی خاص است زیرا باید محتویات داخل بسته حتی پس از ساعت‌های طولانی حمل و توزیع، تازه و ایمن برای مصرف باقی بماند. به همین دلیل، محصولات خاصی به انواع خاصی از مواد بسته بندی نیاز دارند که از آنها در برابر درجه حرارت، دستکاری و غیره محافظت نماید. مواد غذایی منجمد، مواد غذایی خشک و مواد غذایی قابل خراب شدن، برای حفظ طراوت و تازگی به انواع مختلفی از بسته بندی نیاز دارند. همچنین انتخاب یک ماده بسته بندی که در مقابل آلودگی مقاومت کند نیز مهم است. بخش مهم دیگری که از محصول شما محافظت می‌کند، اطمینان از این است که افراد درگیر در فرآیند بسته بندی، محصول را به اندازه شما می‌شناسند. بسته بندی اقلام مختلف مواد غذایی نیازهای متفاوتی دارند.
مواد مختلف می توانند روی ظاهر کلی بسته بندی شما تاثیر بگذارند و با مواد خاص عملکرد بهتری داشته باشند. غذاهای تازه مانند گوشت و فرآورده‌های آن، برای جلوگیری از وجود هرگونه باکتری و مشاهده کیفیت آن ها نیاز به بسته بندی هایی دارند که داخل آنها قابل مشاهده باشد. کار با یک متخصص بسته بندی می تواند به شما در انتخاب بهترین مواد برای محصولات خاص کمک کند. آنها می دانند کدام ترکیبات بهتر کار می کنند و به ماندگاری محصول شما نیز کمک کنند.
صنعت بسته بندی شامل تولیدات محصولات متفاوتی که هر کدام مبحثمفصل و جامعی را شامل میشود که در اینجا مختصر اشاره ای به آنها خواهیم داشت.
چسب
چسب (به انگلیسی: Glue) هر ماده غیر فلزی است که بر روی سطوح یک یا دو جسم جدا از هم اعمال می شود و باعث ایجاد پیوند بین آن دو و جلوگیری از جداشدنشان می شود.[۱] خاصیت چسبانندگی یک بسپار به نیروهای چسبندگی آن بستگی دارد. بعضی از بسپارها به خاطر داشتن گروه‌هایی با جاذبه‌های وان‌دِروالسی (Van der Waals forces) بیشتر چسبندگی خوبی دارند. بسپارهایی که چسبندگی خوبی نداشته باشند با افزودن یک اسید آلی یا موادی که گروه‌هایی با جاذبه وان‌دِروالسی دارند، به صورت قابل اتصال در می‌آید. برای هر ماده‌ای با توجه به جنس و ساختار و نوع استفاده باید چسب مناسبی انتخاب کرد.
محتویات
۱ نیروهای چسبندگی
۲ کشش سطحی
۳ آماده‌سازی سطح برای چسبندگی (ایجاد اتصال)
۴ روش آماده‌سازی سطوح بسپاری
۵ تئوریهای چسبندگی
۵.۱ تئوری جذب فیزیکی
۵.۲ تئوری جذب شیمیایی
۵.۳ تئوری نفوذ
۵.۴ تئوری الکتروستاتیک
۵.۵ تئوری پیوند درونی مکانیکی
۵.۶ تئوری لایه مرزی ضعیف
۶ آماده‌سازی سطح برای چسبندگی
۷ انواع چسب‌ها
۷.۱ چسب‌هایی که توسط واکنش شیمیایی سخت می‌شوند
۷.۱.۱ چسب‌های اپوکسیدی
۷.۱.۲ چسب‌های فنولیک برای فلزات
۷.۱.۳ چسب‌های تراکمی فرمالدئید برای چوب
۷.۱.۴ چسب‌های آکریلیک
۷.۱.۵ چسب‌های غیر هوازی
۷.۱.۶ چسب‌های پلی سولفیدی
۷.۱.۷ سفت شدن لاستیکی چسب‌های ساختمانی
۷.۱.۸ سیلیکون‌ها
۷.۲ چسب‌هایی که بدون واکنش شیمیایی سخت می‌شوند
۷.۲.۱ چسب‌هایی که در اثر حذف حلال سخت می‌شوند
۷.۲.۲ چسب‌هایی که با از دست دادن آب سخت می‌شوند
۷.۲.۳ چسب‌هایی که به وسیله سرد کردن سخت می‌شوند
۸ معایب و مزایای چسب‌ها
۹ جستارهای وابسته
۱۰ منابع
نیروهای چسبندگی
دو نیرو در مکانیسم اتصال چسب‌ها دخالت دارد که عبارت‌اند از نیروهای واندروالسی و پیوندهای شیمیایی. نیروهای واندروالسی اساس اکثر فرایندهای چسبندگی هستند. این نیروهای جاذبه بین چسب و جسم مورد نظر عمل می‌کنند. پیوندهای شیمیایی قویترین نوع چسبندگی را ایجاد می‌کنند. این نوع اتصال وقتی رخ می‌دهد که جسمی که چسب روی آن استفاده میشود دارای گروه‌های شیمیایی واکنش دهنده با چسب باشد.
برخی از گروه‌های شیمیایی در پدیدآوردن نیروهای واندروالسی خیلی مؤثر هستند و در صورت وجود در چسب یا جسم مورد نظر سبب ایجاد پیوند خوبی می‌شوند. از این گروه‌ها می‌توان گروه‌های نیتریل، هیدروکسیل، کربوکسیل و آمید را نام برد.
کشش سطحی
AdhesivesForHouseUse001.jpg
AdhesivesForHouseUse002.jpg
برای ایجاد چسبندگی بین چسب و جسم لازم است که مواد با یکدیگر تماس پیدا کنند. در این حالت کشش سطحی تماس چسب با جسم جامد را کنترل می‌کند. تمام مواد دارای نیروهای سطحی هستند که در مایعات کشش سطحی و در جامدات به انرژی سطحی معروفند. کشش سطحی عامل ایجاد قطره در یک مایع است.
اگر انرژی سطح در جامد بیشتر از کشش سطحی مایع باشد، قطره چسب پخش شده و در سطح جسم جامد پخش و باعث خیس شدن و بهتر شدن چسبندگی میشود؛ بنابراین با افزایش انرژی سطحی جامد یا با کاهش کشش سطحی مایع می‌توان خیس شدن سطح جامد را بهبود بخشید.
کشش سطحی بحرانی کشش سطحی بحرانی، کشش سطحی لازم برای خیس کردن سطح جامد است. کشش‌های سطحی بحرانی فلزات تمیز و اکسیدهای فلزی بیشتر از کشش سطحی مواد آلی و آب است و بسپارهای آلی جامد کشش سطحی بحرانی کمتر از آب دارند. تشکیل اتصال با پلی اتیلن، CFCها و سیلیکون‌ها به علت کمتر بودن کشش سطحی بحرانی آنها از کشش سطحی بحرانی اکثر چسب‌ها به دشواری صورت می‌گیرد.
آماده‌سازی سطح برای چسبندگی (ایجاد اتصال)
AdhesivesForHouseUse006.jpg
برای بالا بردن استحکام یک اتصال، ایجاد یک سطح تمیز لازم است. زیرا تمیزی سطح باعث افزایش کشش بحرانی سطح و پخش شدن بیشتر چسب و در نتیجه افزایش چسبندگی میشود. برای آماده‌سازی سطح فلزات باید سطح جسم عاری از گریس و روغن باشد. اکسیدهای سطح جسم را به‌وسیله ترجیحاً روش‌های شیمیایی مثل استفاده از محلول اسید کرومیک می‌توان پاکسازی کرد.
همچنین در اثر ترکیب کروماتها با سطح جسم، ماده در برابر اکسایش محافظت میشود و رطوبت نمی‌تواند به داخل نفوذ کرده و باعث تخریب سطح تماس فلز و چسب شود (برای زدودن اکسیدها از سطح فلز می‌توان از روش سایش مکانیکی هم استفاده کرد). آلودگی هوا و رطوبت می‌تواند باعث کاهش اتصال‌پذیری و همچنین کاهش استحکام اتصالات بین چسب و سطح مورد نظر شود.
روش آماده‌سازی سطوح بسپاری
برای چسباندن پلی اتیلن، پلی پروپیلن، تفلون و استال‌ها با چسب‌های معمولی سطح مورد نظر نیاز به آماده‌سازی ویژه‌ای دارد. تمیز کردن دقیق و مناسب این سطوح ضروری است. روش‌های مختلفی برای آماده‌سازی این اجسام برای ایجاد اتصال وجود دارد. تفلون می‌تواند پس از شستشو با سدیم ایجاد اتصال کند. این امر سبب انتقال فلوئور از سطح جسم شده و لایه قهوه‌ای رنگ کربنی باقی می‌گذارد. دید کلی ساخت و مصرف چسب از گذشته رایج بوده‌است. در قدیم، از موادی چون قیر و صمغ درختان به عنوان چسب استفاده می‌کردند. در تمام قرون گذشته و همچنین قرن نوزدهم چسب‌ها منشأ حیوانی یا گیاهی داشته‌اند. چسب‌های حیوانی به‌طور عمده بر مبنای کلوژن مامالیام Mammaliam بودند که پروتئین اصلی پوست، استخوان و رگ و پی است و چسب‌های گیاهی از نشاسته و دکسترین دانه‌های گندم، سیب زمینی و برنج تهیه می‌شدند.
کاربردهای متنوع چسب از قرن نوزدهم به تدریج با پیدایش چسب‌های سنتتیک ساخته شده در صنعت پلیمر، چسب‌های سنتی و گیاهی و حیوانی از صحنه خارج شده‌است. صنعت چسب به صورت گسترده‌ای در حال رشد می‌باشد و تعداد محدودی وسایل مدرن ساخت بشر وجود دارد که از چسب در آنها استفاده نشده‌است. در اتصالات اغلب وسایل از یک جعبه بسیار ساده غلات گرفته تا هواپیمای پیشرفته بوئینگ ۷۴۷ از چسب استفاده شده‌است.
امکانات بشر می‌تواند به وسیلهٔ چسب‌ها اصلاح گردد. این مطلب، شامل استفاده از سیمان‌های سخت شده توسط UV در دندانپزشکی و سیمان‌های پیوند آکلریلیک در جراحی استخوان می‌باشد. پیشرفت جدیدی که اخیراً در کاربرد چسب حاصل گشت، اتصال ریل‌های فولادی و تراموای جدید شهر منچستر بود. چسب‌ها نه تنها برای موادی که بایستی چسبانده و بهم پیوسته شوند، بلکه در ایجاد چسبندگی برای موادی از قبیل جوهر تحریر، رنگ‌ها و سایر سطوح پوششی، وسایل بتونه کاری و وجوه میانی در مواد ترکیبی از قبیل فولاد یا بافت پارچه، در تایرهای لاستیکی و شیشه یا الیاف در پلاستیک‌ها ضروری هستند.
اجزای تشکیل دهنده چسب‌ها مواد پلیمری چسب‌ها، همگی حاوی پلیمر هستند یا پلیمرها در حین سخت شدن چسب‌ها به وسیلهٔ واکنش شیمیایی پلیمر شدن افزایشی یا پلیمر شدن تراکمی حاصل می‌شوند. پلیمرها به چسب‌ها قدرت چسبندگی می‌دهند. می‌توان آنها را به صورت رشته‌هایی از واحدهای شیمیایی همانند که به وسیلهٔ پیوند کووالانسی به هم متصل شده‌اند، در نظر گرفت.
پلیمرها در دماهای بالا روان می‌گردند و در حلال‌های مناسب حل می‌گردند. خاصیت روان شدن آنها در چسب‌های حرارتی و خاصیت حل شوندگی آنها در چسب‌های بر پایه حلال، یک امر اساسی می‌باشد. پلیمرهای شبکه‌ای در صورت گرم شدن جریان نمی‌یابند، ممکن است در حلال‌ها متورم گردند، ولی حل نمی‌شوند. تمامی چسب‌های ساختمانی، شبکه‌ای هستند، زیرا این مورد خزش (تغییر شکل تحت بار ثابت) از بین می‌برد.
افزودنی‌های دیگر بسیاری از چسب‌ها، علاوه بر مواد پلیمری دارای افزودنیهایی هستند از قبیل:
مواد پایدارکننده در برابر تخریب توسط اکسیژن و UV.
مواد نرم‌کننده که قابلیت انعطاف را افزایش می‌دهد و دمای تبدیل شیشه‌ای (Tg) را کاهش می‌دهد.
مواد پرکننده معدنی که میزان انقباض در سخت شدن را کاهش می‌دهد و خواص روان شدن را قبل از سخت شدن تغییر می‌دهد و خواص مکانیکی نهایی را بهبود می‌بخشد.
مواد تغلیظ‌کننده.
معرف‌های جفت‌کننده سیلانی.
سلام
مطالب برای ایمیل ارسال شود